نق?
?ی پھ
ٹنا، یا بهزنی در معادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. این برای اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای «نق?
?ی پھ
ٹنان» «نقدی فُتُپان» یا «نقدی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن
، ب??طرد، یا تحویل معادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، نق?
?ی پھ
ٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شا
مل ??نتقادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای میتواند به صورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که نق?
?ی پھ
ٹنا در
اب??دا یک
اب??ار برای انتقاد و بهبود اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم به زبانهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادلهای-literary ایفا کرد.
.jpg)
